႐ူးသြပ္ တမ္းတ တပ္မက္ဆဲပါ။-2

 

ႏွဳတ္ခမ္းခ်င္း စုတ္မိၾကတာ ေတာ္ေတာ္န႔ ဲ မရပ္ႏိုင္ၾကေတာ့ဘူး။ တေယာက္န႔တဲ ေယာက္ ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနမိၾကသည္။ ေဒါက္တာမေလးသည္ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ စစ္အက်ႌန႔ ဲ အေပၚက စစ္ဆြယ္တာ ၀တ္ထားေပမ့ ဲ အထဲမွာ ဘရာစီယာမပါလို႔ သူ႔လက္တဖက္က အက်ႌေတေြ အာက္ထဲကို ၀င္ေရာက္သြားေသာအခါ အိစက္ဖံ႔ၿြဖိဳးတ့ ဲ ရင္သားေတြကို ထိေတ႔မြ ိလိုက္ရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ သူ႔လွ်ာကို ႏွဳတ္ခမ္းေလးန႔ ဲ လိုက္ရွာေဖြကာ စုတ္ယူေနသည္။ လွ်ာေတ ြ လူးလိွမ္႕ ပြတ္ကစား ေနမိၾကရင္း သူအိပ္တ့ ဲ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚကို ႏွစ္ဦးသား လဲက်သြားၾကသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ရင္သားစိုင္ေတြ ထိပ္က ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို စမ္းရွာေနမိသည္။ ကာမစိတ္ထၾကြမွဳေၾကာင့္ ႏို႔သီးေလးေတ ြ မာတင္းေထာင္ထေနၾကသည္။ လက္မန႔ ဲ လက္ညိွဳးသုံးၿပီး ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို ကိုင္ ကစားေပးေနရင္း လက္တဖက္န႔ ဲ သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္သည္။ ေjခန႔နဲ င္းကန္ၿပီး ခြ်တ္ပစ္လိုက္ခ်ိန္ ေငါေငါႀကီး မာေတာင္ေနေသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ လက္က လာဆုပ္ကုငိ ္လိုက္တာ သိလိုက္သည္။ အိုးႀကီးလိုက္တာ ေဒါက္တာမေလး က သူ႔ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ကပ္ေျပာလိုက္ရင္း ဖြားဖက္ေတာ္တုတ္တုတ္ခဲကို ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဆန္႔က်င္ဖက္ “မ” ဓါတ္ကို ရလိုက္တ့ ဲ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္သည္ တမဟုတ္ခ်င္း ႀကီးထြား သန္မာလာသည္။ တိုက္ပြဲ၀င္ဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနတ့ ဲ သူရဲေကာင္းတေယာက္လိုဘဲ။ သူလ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ထမိန္ေလးကို ခါးအထိ မတင္လိုက္သည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အ၀တ္မ့သဲ ြားတ့ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေတြကို စမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ေပါင္တန္သြယ္ေတြန႔ ဲ ဂြဆုံေနရာကို စမ္းေနေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ “ယားတယ္ ဘာလိုက္ကိုင္ေနတာလ”ဲ လို႔ ၿပံဳးစိစိန႔ ဲ ေျပာသည္။ ေရႊၾတဂံနယ္ေျမေလးကို သူစမ္းလိုက္ေတာ့ စိုစိစိ ျဖစ္ေနသည္။ ဆီးခံုေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာ အေမႊးပါးပါးေလးေတြကို စမ္းမိသည္။ သူ ေဒါက္တာဒီဘိုရာရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို တက္လိုက္ခ်ိန္မွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာ သည္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းက အ၀တ္အစားေတြကို ခြ်တ္ လိုက္သည္။ ေစာင္ၿခံဳထဲမွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာ ကိုယ္တံုးလံုး ျဖစ္သြားၿပီ။ ေကာ့တင္းဖံ႕ြ ထြားတ့ ဲ ရင္သားေတြကို သူ နမ္းသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြကို စို႕သည္။ ေပါင္တန္ေျခေထာက္ေတြကို ေဘးတဖက္တခ်က္ကို သူ႔ဒူးေတြန႔ ဲ တြန္းခြဲပစ္လိုက္သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ ေပါင္ကားရက္ အေနအထားန႔ ဲ ရိွေနၿပီ။ “ကာနယ္ ေျဖးေျဖးေနာ္ ယူ႔ဟာက အရမ္းႀကီးတယ္” ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးကို ရတနာေရႊဂူထဲ ထိုးသြင္းေတာ့ သူ႔လက္ေမာင္းေတြကို တအား ဖ်စ္ညွစ္ထားသည္။ စိုၿပီး တင္းက်ပ္ႏူးည႕ံေသာ အဂၤါစပ္ထဲကို သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီး ၿမဳပ္၀င္မိေနသည္။ တင္းက်ပ္ေနလို႔ ဆက္ထိုးသြင္းလို႔ မရဘူး။ “အို အာ ေျဖးေျဖး ဟင္း အမေလး မရဘူးထင္တယ္” သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ႀကီးသည္ ေရွ႕တိုးမရ ေနာက္ဆုတ္လို႔မရ တစ္လစ္ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ညည္းျငဴေနစဥ္ သူ အာရုံေျပာင္းတ့အဲ ေနန႔ ဲ ႏို႔သီးဖုေလးေတြကို သြားန႔ ဲ မနာေအာင္ ခပ္ဖြဖ ြ ကိုက္လိုက္သည္။ “ဟိတ္ မကိုက္န႔”ဲ လွ်ာန႔ ဲ ပတ္ျခာလည္ ထိုးဆြကလိေပးလိုက္သည္။ သည္အခ်ိန္မွာ မသိမသာ သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ကာ သူ ႀကိဳးစားသြင္းထည့္ေနသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕ တင္ပါးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္န႔ ဲ တ၀က္ေလာက္ ၀င္သြားခ်ိန္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္န႔ ဲ အသြင္းအထုတ္ေလးေတ ြ လုပ္ေပးေနသည္။ မၾကာခင္ အသြင္းအထုတ္ လုပ္လို႔ရလာသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ တအင္းအင္းန႔ ဲ ဖီလင္ေတ ြ တအားတက္လာတာ ေတ႔ရြ ၿပီး သူ႔ေက်ာျပင္ကို တအားဆြဲဖက္ထားသည္။ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္းထိုးထုတ္ လုပ္ေပးသည္။ အဂၤါစပ္သည္ တင္းက်ပ္ေနၿပီး သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္ကို အတင္းညွစ္ထားသလို ခံစားရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုရာသည္ “ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္” လို႔ တတြတ္တြတ္ ေရ႐ြတ္ေနရင္း သူထိုးေဆာင့္ေနတုံး သူ႔ရင္ဘတ္ကို လွမ္းၿပီး လွ်ာေလးန႔ ဲ ယက္သည္။ ကိုက္သည္။ ထိုးေဆာင့္လို႔ ရသထက္ရလာတာန႔ ဲ ခပ္ျမန္ျမန္ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ထည့္သည္။ “အိုးအိုး အိုးအိုး” ကြပ္ပ်စ္ေဟာင္းေလး သြက္သြက္ခါေအာင္ လွဳပ္ေနသည္။ ကြ်ိကြ်ိအသံေတြ ျမည္ေနသည္။ လိင္အဂၤါႏွစ္ခု သြတ္သြင္းပြတ္တိုက္ေနတာကလ ဲ အသံေတ ြ ျမည္လာသည္။ အျမင့္ဆုံးထိပ္ကို အတူတူ လက္တြဲကာ တက္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းၾကသည္။ အို အိုေကာင္းေကာင္းလိုက္တာ အိ အီ …ဟင္း။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ခါးေလးေကာ့ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ အထြဋ္အထိပ္ပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းေရာက္သြားသည္။ သူလဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ အရင္ေကာင္းပါေစ ဆိုၿပီး ထိန္းထားတာ ျဖစ္လို႔သူလဲ ေကာင္းသြားေရာ သူ ေအာင့္ထားတာကို လႊတ္ပစ္လိုက္ၿပီး ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ေရေတြ တပံုႀကီး ေဒါက္တာဒီဘိုးရာရဲ႕အဂၤါစပ္ထဲကို ပန္းထုတ္ခါ ေကာင္းျခင္းလမ္းဆံုးကို ေရာက္ရွိသြားေတာ့ သည္။ *** *** *** “ဖိုးက်ား ဖိုးက်ား” သူ႔နံမည္ကို ေအာ္ေခၚေနသံေၾကာင့္ သူႏိုးလာသည္။ ဘယ္သူလဲ။ ညက တညလုံး ေဒါက္တာဒီဘိုရာန႔ ဲ အခ်စ္လြန္ပြဲေတ ြ တပြဲၿပီးတပြဲ ႏႊဲခ့ၿဲပီး မနက္လင္းအားႀကီးက်မွ ေမာေမာန႔ ဲ သူ အိပ္ေပ်ာ္သြားခ့သဲ ည္။ သူ႔ေဘးမွာ ေဒါက္တာမေလး မရိွေတာ့ဘူး။ ဘယ္အခ်ိန္က ထသြားလိုက္သလ ဲ သူမသိ။ ေအာ္ေခၚသံေၾကာင့္ သူ ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ထထိုင္လိုက္သည္။ သူ႔ကို ဖိုးက်ားလို႔ ေခၚမယ့္သူ ဒီေလာကမွာ သူ႔အေမတေယာက္ထဲ ရွိမည္။ လူတိုင္း ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ေနၾကတာ။ သူ႔အထက္က လူႀကီးေတြေတာင္ ကာနယ္လို႔ဘဲ ေခၚၾကသည္။ တဲအျပင္က ေခၚေနတာ ဘယ္သူလဲ။ သူ႔ကြပ္ပ်စ္ေဘးမွာ ရိွေနတ့ ဲ ၀ါးစားပြဲေလးေပၚ တင္ထားတ့ ဲ သူ႔ေသနတ္ကို ဆြဲယူကာ ခါးၾကားထိုးလိုက္ၿပီး တဲထဲက ထြက္သည္။ အျပင္မွာ သူ႔တပည့္ရွန္စုံတို႔န႔ ဲ လက္နက္ကိုင္တခ်ိဳ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေသနတ္ေတ ြ ခ်ိန္ရြယ္ထားေနတာ ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ဘယ္သူေတြလဲ။ ဟား ဗိုလ္တလူး ပါလား။ သူ႔လက္ေအာက္က တပ္ခြဲမွဴး ဗိုလ္တလူး။ မ်က္စိတဖက္ဘ ဲ ရိွတ့ ဲ တလူး။ “ဖိုးက်ား မင္းကို မေက်နပ္ဘူး” တလူးက ေသနတ္တကားကားန႔ ဲ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။ ပုခုံးအထိရွည္ေနတ့ ဲ ဆံပင္ဖါးဖါးႀကီး တရမ္းရမ္းန႔။ဲ တလူး ဘယ္လို ျဖစ္သြားသလဲ။ ဘယ္လို ေျပာင္းလဲသြားလဲ။ “မင္း ဘာျဖစ္ေနတာလဲတလူး မင္း ငါ့ကို အာခံရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ ဆိုတာ မသိဘူးလား” “ဟားဟား သိပ္သိေပါ့ မင္းလက္ေအာက္မွာ မေနခ်င္လို႔ ငါ အခု ခြဲထြက္ၿပီ မင္းကို မေက်နပ္တာၾကာၿပီ တပ္မဟာက ဘာလုပ္ႏိုင္မလဲ ငါ့မွာလ ဲ လက္နက္အျပည့္အစုံန႔ ဲ လာမထိန႔ ဲ ျပန္ေဆာ္ပစ္မယ္” ရွန္စုံတို႔က ဗိုလ္တလူးတို႔ကို ေသနတ္ေတြန႔ ဲ ခ်ိန္ထားေနသည္။ ဗိုလ္တလူးန႔ ဲ အေပါင္းအပါေတြကလဲ သူတို႔ကို ခ်ိန္ထားေနသည္။ “တလူး ဒို႕အခ်င္းခ်င္း ကြဲျပာဖို႔ မေကာင္းဘူး ေနာ ႏြားကြဲရင္ က်ားဆြဲတတ္တယ္ မင္းသိသားဘဲ” “သိတယ္ ဒါေပမ့ ဲ မင္းလက္ေအာက္မွာ ငါမေနခ်င္ဘူး လဒေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွတယ္ ဒါ ငါလာေျပာတာ” “တလူး မင္း ခြဲထြက္ရင္ မွားသြားမယ္ အခ်င္းခ်င္း ငါ မဖိုက္ခ်င္ဘူး” “ေအး ဖိုးက်ား မင္းန႔ငဲ ါ တေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္ တေနရာရာမွာ ေတ႔ၾြကမယ္ မင္းရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဆိုတ့ ဲ အဖိုးႀကီးေတြကိုလ ဲ ေျပာလိုက္ တလူး တစင္ေထာင္သြားၿပီလို႔ တိုက္ရဲရင္ လာတိုက္ၾက” ဗိုလ္တလူးန႔အဲ ဖြဲ႕ ထြက္ခြာသြားသည္။ ဟိုဖက္တဲထဲက ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ထြက္လာသည္။ “က်မက ကာနယ္တို႔ ပစ္ၾကခတ္ၾကေတာ့မလားလို႔စိတ္ပူေနတာေတာ္ပါေသးတယ္” “တတ္ႏိုင္ရင္ အခ်င္းခ်င္း မတိုက္ခ်င္ပါဘူး” သူေဒါသေတ ြ ထြက္ေနလို႔ လက္ေတ ြ တုန္ေနဆဲ။ ရွန္စုံတို႔က ဗိုလ္တလူးတို႔ကို လိုက္တိုက္ဖို႔ ေျပာၾကသည္။ သူ မတိုက္လို။ တပ္မဟာ စခန္းႀကီးကို စက္န႔ ဲ သတင္းပို႔လိုက္သည္။ တလူး တစင္ေထာင္ ခြဲထြက္သြားၿပီ ဆိုတ့ ဲ အေၾကာင္း။ ဒီညလ ဲ ေဒါက္တာဒီဘုးိ ရာ သူ႔ဆီကို ေရာက္လာသည္။ ဒီညေတာ့ သူန႔ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ အရက္ မေသာက္ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒါေပမ့ ဲ မေန႔ညက ျဖစ္ပ်က္ခ့တဲ ာေတြထက္ ပိုၾကမ္းတ့ ဲ အခ်စ္ပြဲေတ ြ ႏႊဲျဖစ္သြားသည္။ ဒီညမွာေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက ဦးေဆာင္သာြ းခ့သဲ ည္။ တသက္လုံး အမွတ္ရေစမယ့္ ညေလးဘဲလို႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ေနာက္တေန႔ သူ႔အထက္က လူႀကီးေတြ ေခၚလို႔ တပ္မဟာ ဌာနခ်ဳပ္ကို သူ သြားရသည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာလဲ ပါသည္။ တိုက္ပြဲေတ ြ ဆက္တိုက္ ျဖစ္ပြားေနလို႔ ဒါဏ္ရာရတ့လဲ ူေတ ြ မ်ားေတာ့ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာ ေဆးရုံမွာ အလုပ္ေတ ြ မ်ားေနၿပီ။ သူလည္း ရွမ္းရာြ စုဖက္ကို တပ္ေတြန႔အဲ တူ ထြက္ခ့ရဲ သည္။ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာကေတာ့ ဘိနစခန္းမွာ လူနာေတြကို သြားၾကည့္ရသည္။ “ကာနယ္န႔ ဲ ျပန္ဆုံေတ႔ရြ ပါေစလို႔ ဒီဘိုးရာ ဘုရားသခင္ဆီမွာ အၿမဲတမ္း ဆုေတာင္းတယ္” လို႔ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာက လူခ်င္း မခြဲၾကခင္မွာ သူ႔ကိုေျပာသည္။ မယ္ေပၚထေခ်ာင္း နေဘးမွာ သူတို႔ စခန္းခ်ေနသည္။ သူ႔လက္ေအာက္က တပ္သားေလးႏွစ္ေယာက္ ဒဏ္ရာရထားလို႔ ေဆးမွဴး လိုေနေၾကာင္း စက္န႔ေဲ တာင္းေတာ့ ဒီးနာ ေရာက္လာသည္။ ဒီးနာသည္ အရင္တခါ ဆုံတုံးကထက္ ပိုပိန္က်သြားသည္။ ပိုေတာင္ ၾကည့္ေကာင္းလာေသးသည္လို႔ ဒီးနာကို သူေျပာသည္။ ရွန္စုံတို႔က ေတာ၀က္သားဟင္းန႔ ဲ ထမင္းခ်က္ေနသည္။ သူ တဲထဲမွာ စက္န႔ ဲ တပ္မဟာဌာနခ်ုဳပ္ကို သတင္းပို႔ေနတုံး ဒီးနာ ၀င္လာသည္။ တၿခားတပ္သားတေယာက္ေယာက္သာ ၀င္လာရင္ သူေမာင္းထုတ္ပစ္မွာ ျဖစ္ေပမ့ ဲ ဒီးနာက မိန္းမသားမို႕ သူ ခြင့္လႊတ္လိုက္သည္။ “ကာနယ္ ဟိုတေလာက ငွက္ဖ်ားမိေသးတယ္ ဆို” “ေအး ေပ်ာက္သြားပါၿပီ” “ကာနယ္ မေပါ့န႔ေဲ နာ္ ငွက္ဖ်ားဆိုတာ ျဖစ္ဖူးရင္ ျပန္ျပန္ေပၚတတ္တယ္ ေဆးလိုရင္ ဒီးနာ ေပးထားမယ္” ရွန္စုံတို႔ ထမင္းဟင္းေတြ ယူလာေပးသည္။ သူန႔ ဲ ဒီးနာ ထမင္းအတူတူ စားၾကသည္။ ထမင္းမစားခင္ ထမင္းစားေကာင္းေအာင္ ဆိုၿပီး သူ ရမ္ေသာက္သည္။ ဒီးနာက သူ႔ကိုလဲ တိုက္ပါလို႔ ေျပာသည္။ ေတာင္ေပၚရြာေလးမွာ ေဒါက္တာဒီဘိုရာန႔ ဲ ရမ္အတူတူေသာက္ခ့ၾဲကၿပီး ေရေရလည္လည္ ညိစြန္းခ့ၾဲကတာကို သူ သတိရသြားသည္။ ယခုလ ဲ ဒီးနာက ရမ္ေတာင္းေသာက္ျပန္ၿပီ။ ဒီးနာက သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကို ရင္ဖြင့္သည္။ တိုက္ပြဲေတြ တခုၿပီးတခု ျပင္းထန္ေနလို႔ အတူတူ လက္တြဲခ့တဲ ့ ဲ လူေတလြ ဲ မရိွၾကေတာ့ဘူး။ ဒီးနာတို႔လ ဲ ဘယ္ေတာ့ ေလာကကို စနြ ္႔ခြာၾကရမလ ဲ မသိၾကဘူး အသက္ရွင္တံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ဘဲ ေနသြားခ်င္တယ္ လို႔ သူ႔ကို ရမ္တခြက္ၿပီးတခြက္ ေသာက္ရင္း ေျပာေနသည္။ သူလဲ ဒီးနာေျပာသလိုဘဲ ခံစားရတာဘဲ။ စခန္းေတြ တခုၿပီး တခု က်ဆံုးေနသည္။ သူလဲ ဘယ္ေတာ့ ေသမည္ သူမသိဘူး။ ဂ်င္းနီန႔လဲ ဲ အဆက္အသြယ္ျပတ္ေနသည္။ ဒီတသက္ ျပန္ေတ႔ၾြကမလား ဆိုတာ မေသခ်ာေတာ့ဘူး။ သူ ဒီးနာ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ “ေအး … ဟုတ္တယ္ ဒီးနာ ဘာမွ အားမငယ္န႔ ဲ ဒို႕အင္အားအျပည့္န႔ ဲ ေရွ႕ဆက္ၾကမယ္” ဒီးနာက သူ႔ရင္ဘတ္ကို ေခါင္းေလး လာအပ္ၿပီး “ကာနယ္ ဒီးနာကို ဖက္ထားပါလား”လို႔ ေျပာသည္။ သူ ဒီးနာကိုယ္ေလးကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ “ဒီးနာ လူနာေတ ြ အေျခအေန စိတ္ခ်ရရင္ တပ္မဟာကို ျပန္လိုက္ေတာ့” “ဟင္ ဘာလို႔လ ဲ ဒီးနာ ကာနယ္န႔ ဲ ေနခ်င္ေသးတယ္” “ဒီးနာ ေျပာစကားကို နားေထာင္ တပ္မဟာကို ျပန္ ဒီေနရာက မၾကာခင္ စစ္တလင္း ျဖစ္ေတာ့မွာ ငါက အေသခံတိုက္မယ့္ေကာင္ နင့္ကို လြတ္ေစခ်င္လို႔” “အို ကာနယ္ရယ္” ဒီးနာ သူ႔မ်က္ႏွာအႏွံ႔ နမ္းေနသည္။ သူ႔ႏွဳတ္ခမ္းေတြကို ဒီးနာ စုတ္နမ္းလာေတာ့ သူ ဒီးနာကိုယ္ေလးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ျပန္ဖက္ၿပီး တံု႔ျပန္ နမ္းလိုက္မိသည္။ အနမ္းေတြ ရပ္တန္႔လို႔ မရေတာ့ဘူး။ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ စုတ္နမ္းေနတံုး သူ႔ရင္ဘတ္န႔ ဲ ဒီးနာရဲ႕ ရင္စိုင္ေတ ြ ပူးကပ္ထိကပ္ေနသည္။ တဲထဲက ဘက္ထရီသုံး မီးအိမ္ေလးသည္ ဘက္ထရီ ကုန္သြားသလားမသိဘူး။ မိွန္က်သြားသည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ ခင္းထားတ့ ဲ သူ႔အိပ္ရာေပၚမွာ သူတို႔ ထိုင္ေနရာက ဖက္ရက္သား လဲက်သြားၾကသည္။ “ကာနယ္ ဒီးနာ ဒီးနာေလ ကာနယ့္ကို ခ်စ္တယ္” တုန္ေနတ့ ဲ ဒီးနာရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ၾကယ္သီးေတြကို ျဖဳတ္ေနသည္။ ဒီးနာသည္ စစ္ပြဲအေျခအေနေၾကာင့္ ေနာက္တနာရီမွာ ဘာျဖစ္လာမည္ မေရရာေတာ့တ့ ဲ အေျခအေနမို႔ ဟန္မေဆာင္ေတာ့ဘ ဲ သူန႔ ဲ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္ခ်င္တာကို လုပ္လိုက္တာ ျဖစ္မည္။ သူ ဒီးနာရဲ႕ ေျပာက္ၾကား တီရွပ္ကို ဆြဲမလိုက္ေသာအခါ ဒီးနာက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ေပးသည္။ တီရွပ္ ေအာက္မွာ ဘာမွ ခံ၀တ္မထားလို႔ တီရွပ္ေလး သူ႔လက္ထဲပါလာခ်ိန္ ဒီးနာကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းသြားၿပီ။ ဒီးနာရဲ႕ ရင္သားစိုင္ေတြကို မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ျမင္လိုက္ရတာ သူ႔စိတ္ေတြ မီးပံုထဲ ယမ္းက်သလို ဟုန္းကနဲ ထၾကြသြားသည္။ လွလိုက္တ့ ဲ ႏို႔ေတြ။ျဖဴေဖြး လုံး၀န္းတဲ့ ရင္စိုင္ေတကြ ထူးထူးျခားျခား လွေနသည္။ အဖ်ားနားမွာ ေကာ့ေကာ့ေလးေထာင္ေနသည္။ ႏို႔သီးေလးေတြက နီနီရဲရဲေလးေတြ။ “နမ္းမယ္ေနာ္ ဒီးနာ” “နမ္းပါ ကာနယ္ ကာနယ့္စိတ္ႀကိဳက္ နမ္း” ရင္သားအိအိေတြကို နမ္းရွံဳ႕ကာ အသီးေလးေတြကို စို႕သည္။ ဒီးနာ မ်က္လံုးေလး မွိတ္သြားသည္။ “အို ကာနယ္ရယ္ အင္း ဟင္” ဒီးနာရဲ႕ ေဘာင္းဘီေလးကို ခြ်တ္ေတာ့ ဒီးနာက ကုညီၿပီး ခြ်တ္ေပးသည္။ ေဘာင္းဘီရွည္ ကြ်တ္သြားေတာ့ ေအာက္မွာ ပင္တီ အနက္ေရာင္ေလး ရွိေနသည္။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ပင္တီေလးရဲ႕ ဂြဆံုေနရာကို စမ္းကိုင္လိုက္ေသာအခါ စိုစိုရႊဲေနတာ သိလိုက္ရသည္။ ပင္တီအနက္ေလးကိုပါ ခြ်တ္ပစ္လိုက္သည္။ မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ဒီးနာရဲ႕အေမႊးမဲမဲ ခပ္ပါးပါး ေပါက္ေနတ့ ဲ ဆီးခုံေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာ ခုံေဖါင္းေဖါင္းျဖဴျဖဴေလးကို တပ္မက္ဖြယ္ ေတ႔လြ ိုက္ရ သည္။ ဒီးနာရဲ႕ ရင္စိုင္ေတြကို နမ္းေနရာက သူ ေအာက္ဖက္ကို ေလွ်ာဆင္းခ်သြားသည္။ ဒီးနာ သိပံုရသည္။ “ကာနယ္ ဘယ္ေတြ နမ္းအံုးမလို႔လဲ” လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္။ သူ ေပါင္တန္ေတြၾကားထဲကို မ်က္ႏွာထိုးအပ္ခါ နမ္းရွံဳ႕သည္။ “အိုကာနယ္ရယ္ မရံဘြ ူးလားကြာ” ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးသည္ ကာမစိတ္ထၾကြမွဳေၾကာင့္ ပိုမို ေဖါင္းၾကြ ေနသလားမသိဘူး။ သူ႔လွ်ာန႔ ဲ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္ေပးမိသည္။ ဒီးနာလ ဲ ခါးေလးေကာ့တက္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့ကာ တဟင္းဟင္းန႔ ဲ သူယက္ေပးသမွ် ခံေနသည္။ ဒီးနာသည္ ေခ်ာင္းထ ဲ ေရဆင္းခ်ိဳးရင္း က်က်နန ေဆးေၾကာထားခဲ့ပုံရသည္။ ဘာအနံ႔အသက္မွ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး သူ မရဘူး။ လွ်ာအျပားလိုက္န႔ ဲ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္ေပးေနသည္။ တင္ပါး အိအိႀကီးေတြကို လက္န႔ ဲ အားရပါးရ ဆုပ္ညွစ္ထားရင္း ယက္ေပးမိသည္။ “အာ အား အားအားအင္း ကာနယ္ ကာနယ္ သိပ္ကဲတာဘဲ အိုၿဖဲေနျပန္ၿပီ” ႏွဳတ္ခမ္းသားထူထူေလးေတြကို သူ ၿဖဲကာ သူ႔လွ်ာကို အထဲထိုးသြင္းကာ ယက္ေပး တာ။ ဒီးနာ ထြန္႔ထြန္႔လူးေနသည္။ “အမေလး အို ေတာ္ ေတာ္ၿပီ ကာနယ္ က်မ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး” ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္က သူ မ်က္ႏွာခြာလိုက္တ့အဲ ခ်ိန္ ဒီးနာက “က်မ က်မ တအားလိုခ်င္ေနၿပီ ကာနယ္” လို႔ ေျပာရင္း မတ္မတ္ေတာင္ေနေသာ သူ႔တန္ဆာေခ်ာင္းကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေပါင္တန္ေတြကိုလဲ ၿဖဲကားေပးၿပီး သူ႔ကို တက္ခြေစသည္။ သူလ ဲ အရမ္းလိုလား ေနတာမို႔ အခ်ိန္ဆြ ဲ မေနေတာ့ဘ ဲ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ႀကီးထ ဲ သူ႔တန္ဆာတုတ္တုတ္ႀကီးကို ထိုးသြင္းထည့္လိုက္သည္။ “အားရွီး” လံုးပတ္တုတ္ေသာ သူ႔လိင္ေခ်ာင္းႀကီးသည္ ဒီးနာ အဂၤါစပ္ထဲ ျပည့္တင္းေနသည္။ အေရေတြ တအားရႊဲေနလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ တဖ်စ္ဖ်စ္န႔ ဲ တထစ္ထစ္ တိုး၀င္သြားေသာ သူ႔တန္ဆာႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္း ဆြဲထုတ္ လုပ္ေပးေနသည္။ ဒီးနာလ ဲ တအင္းအင္းန႔ ဲ ညည္းေနေပမ့ ဲ နာက်င္လို႔ ညည္းေနတ့ ဲ ပုံေပါက္ဘူး။ အရသာထူးကဲလို႔ ေက်နပ္ေနပံုရတာနဲ႔ တေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္း ဆြဲႏႈတ္ လုပ္ေပးေနသည္။ “ေကာင္းလာဟင္ ဒီးနာ” “အင္းအင္းေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ အိုး ရွီး” တေျဖးေျဖးန႔ ဲ အ၀င္အထြက္ ညက္ေညာလာသည္။ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ထိုးေဆာင့္ခ်က္ေတ ြ ဆက္တိုက္ဆြ ဲ ေပးလာၿပီးေနာက္ ဒီးနာရဲ႕ ေၿခေထာက္ေတြကို သူ႔ပုခံုးေပၚထမ္းတင္လိုက္သည္။ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ထဲ သူ႔တန္ဆာႀကီး ၀င္ထြက္ေနတာကို ငုံ႕ၾကည့္ၿပီး ဆက္ေဆာင့္ေပးသည္။ ဒီးနာရဲ႕ ညည္းသံေတြန႔အဲ တူ အဂၤါစပ္ထဲကို လိင္တန္ ပြတ္တိုက္၀င္ထြက္တ့ ဲ အသံေတ ြ ထြက္ေပၚေနသည္။ တေျဖးေျဖးန႔ ဲ အရိွန္ျပင္းထန္ ျမန္ဆန္လာသည္။ “အိုးအိုး အိုး ကာနယ္ကာနယ္ အိုး ကာနယ္ရယ္” ဒီးနာရဲ႕ လက္ေတြက သူ႔ေက်ာျပင္ကို တအား ဆြဲဖက္သလို ဒီးနာရဲ႕ ေခါင္းေလးေမာ့ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းေလးေတြ ပြင့္ဟသြားသည္။ ဒီးနာ အထြဋ္အထိပ္ေရာက္သြားတာကို သူသိလိုက္သည္။ ဒီးနာ ခဏတာ ၿငိမ္သြားၿပီး “ကာနယ္ မၿပီးေသးဘူးမဟုတ္လား ကာနယ္ ၿပီးလိုက္ေလ ဒီးနာ ဘယ္လိုပံုေနေပးရမလဲ ကုန္းေပးရမလား” လို႔ ေမးၿပီး ေလးဘက္ကုန္းေပးသည္။ သူ ဒီးနာရဲ႕ ခါးေလးကို လက္န႔ဖဲ ိႏိွမ္႕ခ်ကာ ပုံစံျပဳျပင္လိုက္ၿပီး ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာ ယူလိုက္သည္။ တင္ပါးျဖဴျဖဴကားကားႀကီးေတြက ကုန္းထားလို႔ စြင့္ကားေနၿပီး အဂၤါစပ္ႀကီးက အေနာက္ကို ၿပဴးထြက္ေနသည္။ လိင္တန္ကို အဂၤါစပ္ေပါက္အ၀မွာ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ေစာေစာက ေပစိုေနတ့ ဲ အေရေတြ ေျခာက္သြားပုံရသည္။ ေလွ်ာေလွ်ာလ်ဴလ်ဴ မ၀င္လို႔ သူ႔လက္ဖ၀ါးထ ဲ တံေတြးေထြးထည့္ကာ သူ႔ထိပ္ဖူး ဒစ္လံုး တ၀ိုက္ကို သုတ္လူးလိုက္ၿပီး ျပန္ထိုးသြင္းၾကည့္သည္။ ဒီတခါေတာ့ သူ႔လိင္တန္သည္ တထစ္ထစ္န႔ ဲ တိုး၀င္ႏိုင္သြားသည္။ ဒီးနာရဲ႕ညည္းသံေတြ ထြက္ေပၚလာသည္။ ဒီးနာရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို ကိုင္ၿပီး သူ ေဆာင့္ထည့္သည္သည္။ ဒီးနာရဲ႕ အဂၤါစပ္ထ ဲ တစြပ္စြပ္ ၀င္ထြက္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီး လုပ္ႏိုင္တ့အဲ တြက္ ပိုၿပီး စိတ္ထန္ကာ အရသာေတ႔သြ လိုဘဲ။ ဒီးနာရဲ႕ ဖင္ေပါက္ညိဳညိဳေလးကို ေတ႔ေြ နရတာ စိတ္ထ ဲ အသဲယားသလို ျဖစ္လာၿပီး လက္ညိွဳးကို တံေတြးစြတ္ၿပီး ထိုးကလိ လိုက္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလ ဲ အားပါသည္။ “အို အား အား အား” ဒီးနာရဲ႕ ခါးေလးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး အသားကုန္ ဖိေဆာင့္ထည့္ပစ္လိုက္တာ သုတ္ေရေတ ြ တထပ္ထပ္န႔ ဲ ပန္းထြက္ခါ ၿပီးသြားရသည္။ ခဏတာ လွဲအိပ္ခါ အနားယူလိုက္ၾကၿပီး ဒီးနာက စစ္ေရဗူးထဲက ေရန႔ ဲ သူ႔လိင္တန္ကို လက္န႔ ဲ ပြတ္သပ္ကာ ေဆးေၾကာေပးသည္။ သူကလဲ ဒီးနာကို ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခိုင္းၿပီး သူ႔သုတ္ေရေတ ြ စီးက် ေပစိုေနတ့ ဲ ဒီးနာရဲ႕အဂၤါစပ္ႀကီးကို လက္ဖ၀ါးန႔ ဲ ေရဗူးက ေရကို ခံယူကာ ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာေပးသည္။ “ကာနယ္ ဒီးနာကို လုပ္ရတာ ႀကိဳက္လား” “အင္း နင္ေရာ ႀကိဳက္လား” “အင္း အရမ္းႀကိဳက္တယ္ ကာနယ္ ေနာက္ထပ္ ထပ္လုပ္ခ်င္ေသးလား လုပ္မယ္ဆိုရင္ ဒီးနာ မျပန္ေသးဘူး” “မျပန္န႔ ဲ နင္ဒီမွာဘ ဲ ငါန႔ ဲ အိပ္လိုက္” ဒီးနာက သူ႔ရင္ခြင္ထ ဲ ေခါင္းေလးထိုးမီွလိုက္သည္။ တင္းမာေကာ့ေထာငေ္ နတ့ ဲ ရင္စိုင္ေတြက သူ႔ရင္ဘတ္ကို အိကနဲလာထိသည္။ သူ ဒီးနာကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ သူ႔လက္ေတြက ဒီးနာရဲ႕တင္ပါးေတြကို ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဒီးနာ သူ႔ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို ငံု႕ၾကည့္ၿပီး “ဟာ ကာနယ့္ဒုတ္ႀကီး ျပန္ေထာင္လာျပန္ၿပီ” လို႔ အလန္႔တၾကား ေျပာလိုက္သည္။ ဖိုးက်ားရဲ႕ တဲအျပင္ဖက္မွာ ကင္းတာ၀န္က်ေနေသာ ရွန္စံုသည္ တဲထဲက တခစ္ခစ္ အသံေတြေၾကာင့္ သူ႔ကာနယ္ေတာ့ မိုးလင္းအထိ ဆြဲေတာ့မည္လို႔ သိလိုက္ၿပီး ေအေကေမာင္းျပန္ကို ပုခုံးမွာထမ္းတင္ရင္း တဲန႔ ဲ ေ၀းရာကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ *** *** *** ဖိုးက်ားသည္ ဒီးနာကို တပ္မဟာရုံးခ်ဳပ္က ေခၚလိုက္လို႔ ဒီးနာ မရိွေတာ့လို႔ ခါတိုင္းလို ညဖက္ ဒီးနာန႔ ဲ အခ်စ္ပြဲေတြ မႏႊဲရေတာ႔။ အရက္ပုလင္းကိုဘ ဲ အေဖၚျပဳၿပီး ေနေနရသည္။ ဂ်င္းနီကို အရမ္းႀကီးသတိရေနသည္။ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေတ႔ၾြကမလ ဲ မသိေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔မနက္ သူ႔လူေတ ြ ကတုတ္က်င္းေတ ြ ဆက္သယြ ္ေရးတူးေျမာင္းေတ ြ တူးေဖါက္ေနတ့ေဲ နရာေတြကို လိုက္စစ္ေနတုံး စက္ကိုင္ရဲေဘာ္ေလး အေျပးကေလး ေရာက္လာသည္။ “ကာနယ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္ စက္ေပၚမွာ ကာနယ္န႔ ဲ စကားေျပာခ်င္တယ္တ့”ဲ “ေဟ ဟုတ္လား ေအး ေအး လာၿပီ လာၿပီ” ဗိုလ္ခ်ဳပ္အက္ဒ၀င္က အထက္က လူႀကီးေတြက ခြဲထြက္သြားတ့ ဲ ဗိုလ္တလူး ေသာင္းက်န္းေနတာကို ေတာ္ေတာ္ ဖင္ၾကားခဲခု ျဖစ္ေနၾကတယ္ တလူး ရြာေတြကို ၀င္၀င္ရမ္းကားေနတာကို တားဆီးေစခ်င္သည္လို႔ ေျပာသည္။ တလူးကို လက္ရ ဖမ္းႏိုင္ရင္ ဖမ္း အျပတ္ရွင္းႏိုင္ရင္ ရွင္းဖို႔ သူ႔ကို တာ၀န္ေပးအပ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။ သူသည္ တလူးသည္ အတူတူ တိုက္ေဖၚတိုက္ဖက္ လည္ပင္းဖက္ႀကီးလာသူမို႔ တတ္ႏိုင္ရင္ တလူးန႔ ဲ မညိခ်င္ဘူး။ အထက္က တာ၀န္ေပးလာေတာ့လ ဲ ျငင္းပယ္ဖို႔ ခက္သည္။ ကာဆာနလီစခန္းက ဆုတ္ခ့ရဲ တာကို နံမည္အဖတဆ္ ည္တ့အဲ ေနန႔ ဲ တလူးကို လက္ရဖမ္းျပလိုက္မည္လို႔ သူဆံုးၿဖတ္လိုက္သည္။ သူ အားကိုးရတဲ့တပည့္ေတြကို ေခၚၿပီး တလူး ဘယ္မွာရိွေနလဲ သတင္းေထာက္လွမ္းခိုင္းလိုက္သည္။ သူ႔တပ္ေတြအတြက္ ပုခုံးထမ္း ေနာက္ပြင့္ရိုင္ဖယ္ႀကီးေတ ြ လာပို႔တ့ ဲ ဘိနစခန္းႀကီးက လူေတြန႔ ဲ ေဒါက္တာဒီဘိုးရာဆီက စာေလးတေစာင္ပါလာသည္။ သူ တဲထဲ၀င္ၿပီး ေဒါက္တာဒီဘိုးရာေလးရဲ႕စာကို ဖတ္သည္။ ကာနယ့္ကို အရမ္းလြမ္းတာဘဲတ့။ဲ ထပ္ေတ႔ခြ ်င္တယ္တ့။ဲ ရွန္စုံ သူ႔တဲထ ဲ ၀င္လာသည္။ သူ ရလာတ့သဲ တင္းကို လာေျပာျပတာ။ တလူးရဲ႕ ေနာက္လိုက္ေတ ြ ထီးမိုးကဖီးရြာပ်က္ဖက္မွာ ရမ္းကားေနတယ္ ဆိုတ့အဲ ေၾကာင္း အဲဒီဖက္က လာတ့ ဲ လူေတြဆီက ၾကားသည္တ့။ဲ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္းလိုက္ၾကမည္ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္မည္လို႔ သူ ဆံုးျဖတ္ၿပီး သူ လက္ေရြးစင္တပည့္ေနာက္လိုက္ေတြ ေခၚၿပီး ထီးမိုးကဖီးရြာပ်က္ကို သြားဖို႔ စထြက္သည္။ ခရီးက နီးနီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ၀န္စည္စလယ္ေတ ြ သိပ္မသယ္ၾကဘ ဲ အဓိကလိုအပ္တ့ ဲ လက္နက္ခဲယမ္းေလာက္ဘ ဲ ယူခ့တဲ ာမို႔ ခပ္သုတ္သုတ္ ခရီးႏွင္ႏိုင္ၾကသည္။ ေရွးေျပးပိဳြင့္ အျဖစ္ လႊတ္ထားတ့ ဲ ေမာရွည္န႔ ဲ ဘိဳြက္ ျပန္ေျပးလာသည္။ လယ္တဲတခုထဲမွာ လက္နက္ကိုင္သုံးေယာက္ကို ေတ႔လြ ို႔ ျပန္ေျပးလာၿပီး သူ႔ကို သတင္းပို႔တာ။ သူတို႔ အဲဒီ လယ္တဲပ်က္ကို သြား၀ိုင္းလိုက္ၾကသည္။ အရက္ အရမ္းမူးေနေသာ ဒီသံုးေယာက္ကို သူတို႔ ေသနတ္တခ်က္မွ မေဖါက္ရဘဲ လက္ရ ဖမ္းဆီးႏိုင္လိုက္သည္။ လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတ့ ဲ လူသုံးေယာက္သည္ ဗိုလ္တလူးရဲ႕ တပည့္ေတဆြ ိုတာ သိလိုက္ရေတာ့ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္တလူး ဘယ္မွာလ ဲ ဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္ စစ္ေမးသည္။ ဒူးေထာက္ထားရတ့ ဲ တလူးရဲ႕ တပည့္ေတြသည္ ေမာရွည္တို႔ ေသနတ္ဒင္ေတြန႔ ဲ ၀ိုင္းထုထားလို႔ ေသြးအလိမ္းလိမ္းန႔ ဲ ျဖစ္ေနသည္။ “တလူး ဘယ္မွာလဲ” သူေမးလိုက္တာကို သံုးေယာက္စလံုး ေျဖလဲမေျဖ ေခါင္းလဲ ေထာင္မၾကည့္ၾကဘူး။ သူ႔ခါးၾကားက ၄၅ ပစၥတိုလ္ကို ဆြဲထုတ္ခါ ေျဖာက္ကနဲ ေမာင္းဆြဲတင္လိုက္သည္။ “ငါထပ္ေမးမယ္ တလူး ဘယ္မွာလဲ” အနီးဆုံးတေယာက္ရဲ႕ နဖူးကို ေသနတ္န႔ ဲ ေတ့လိုက္သည္။ သုံးေယာက္စလုံး ေခါင္းေတြငုံ႕ထားသလို ဘာမွလ ဲ ျပန္မေျပာၾက။ သူ ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကို ဆြဲညွစ္လိုက္သည္။ ေဒါင္းးး အား နဖူးကို ေတ့ျဖဳတ္လိုက္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အနီးဆုံးရိွေနတ့ေဲ ကာင္ရဲ႕ ေျခဖမိုးကို ပစ္ထည့္လိုက္တာ။ ၄၅ စစ္သုံးပစၥတိုလ္ က်ည္ဆံန႔ ဲ အနီးကပ္ အပစ္ခံလိုက္ရတ့ ဲ ေျခဖမိုး ဘယ္လို အေျခအေနရိွမလဲ။ စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္ဟစ္ရင္း သူ႔ေျခေထာက္ကို သူ ဆုပ္ကိုင္လူးလိွမ့္ ေနတ့တဲ လူးရဲ႕ တပည့္ရဲ႕ ေခါင္းကို သူ ခ်ိန္ရြယ္လိုက္သည္။ “တလူး ဘယ္မွာလဲ” သူထပ္ေမးသည္။ “တလူး ၾကာအင္းရြာ မွာ” “ေဟ” ၾကာအင္းရြာ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ ရြာ။ တလူး ဘာလို႔ ၾကာအင္းရြာကို သြားတာလဲ။ ဂ်င္းနီ မ်ား ရြာျပန္ေရာက္ေနမလား။ ဂ်င္းနီအတြက္ စိတ္အရမ္းပူမိသြားသည္။ တလူးတို႔မ်ား ဒုကၡေပးမလား။ တလူးက ဟိုးအရင္ထဲက မိန္းမေတြကို မတရားက်င့္ၾကံတာ နံမည္ႀကီးတ့ေဲ ကာင္။ ၾကာအင္းရြာကို ဘာလုပ္ဖို႔သြားလ ဲ သူ အထပ္ထပ္ ေမးသည္။ ေျခဖမိုးကို အပစ္ခံရတ့ေဲ ကာင္က နာလြန္းလို႔ လူးလိွမ့္ေနလို႔ ျပန္မေျဖႏိုင္။ ေဘးက တေကာင္က ေခါင္းေမာ့ၾကည့္ၿပီး “ဗိုလ္တလူး မုဒိန္းက်င့္ဖို႔သြားတာ” လို႔ ေျပာလိုက္သည္။ “ဘာ” သူအလြန္အမင္း တုန္လွဳပ္သြားသည္။ “ဘယ္သူ႔ကို က်င့္မွာလဲ သူ ဘယ္သူ႔ကို က်င့္ဖို႔သြားတာလဲေျပာေျပာ” “ကာနယ္ဖိုးက်ားရဲ႕ ေစာ္ တ့”ဲ “ဘာ” သူ ေသနတ္ေမာင္းခလုပ္ကို ဆက္တိုက္ဆြဲညွစ္သည္။ တဒိန္းဒိန္း ေသနတ္သံေတြ ဆူညံသြားသည္။ အနားက သစ္ပင္ႀကီးရဲ႕ ပင္စည္ကို ထိမွန္သည္။ “ရွန္စံု” “ဗ်ာ ကာနယ္ ၾကာအင္းရြာ ကို လိုက္မယ္” ဒီတခါ ၾကာအင္းရြာကို အျမန္ဆုံးဘ ဲ လို႔ ရွန္စုံတို႔ ထင္သည္။ သူတို႔အားလုံး ေခြ်းေတ ြ ရႊဲနစ္ေနၾကသည္။ စိတ္ေဇာေၾကာင့္ ေတာေတာင္ေတကြ ို ဘယ္လို ျဖတ္ေက်ာ္ခ့ၾဲကမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ၾကာအင္းရြာအျပင္ကို ေရာက္သြားၾကတ့အဲ ခ်ိန္မွာ ရြာထဲက ေသနတ္သံေတ ြ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဟာ တလူး ဘာေတ ြ ေသာင္းက်န္းေနၿပီလ ဲ မသိဘူး။ သူတို႔ သည္ ၾကာအင္းရြာကို အၿမဲ၀င္ေနၾကမို႔ ၀င္လမ္းထြက္လမ္း ေကာင္းေကာင္းသိၾကသည္။ တလူးခ်ထားတ့ ဲ ကင္းသမားေတြကို ရွန္စုံတို႔ ေသနတ္ မသုံးဘ ဲ ထိန္းသိမ္းလိုက္ႏိုင္သည္။ ဂ်င္းနီတို႔ ၿခံ၀ိုင္းထဲကို ေမွာင္ရိပ္ခိုၿပီး ၀င္ေရာက္သြားၾကသည္။ ေၿခတန္ရွည္ သြပ္မိုးပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ႀကီး အေပၚထပ္က မီးေတြလင္းေနတာ ေတ႔ရြ သည္။ အိမ္ေအာက္ဖက္ မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနၾကတ့ ဲ မိန္းမေယာက်ၤားေတြန႔ ဲ သူတို႔ကို ေသနတ္န႔ခဲ ်ိန္ ထားၾကတ့ ဲ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ ယူနီေဖါင္းန႔ ဲ လူႏွစ္ေယာက္ကို သူတို႔ အေမွာင္ထဲကေန ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ ေမာရွည္န႔ ဲ ရွန္စုံ က သူ႔ကို လက္ဟန္ေၿခဟန္န႔ ဲ သူတို႔ တာ၀န္ယူမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကၿပီး အိမ္ေအာက္က လကန္ က္ကိုင္ေတ ြ ဆီကို တေရြ႕ေရြ႕န႔ ဲ ခ်ဥ္းကပ္သြားၾကသည္။ အသံတိတ္နည္းန႔ ဲ တလူးရဲ႕လူႏွစ္ေယာက္ကို ရွန္စုံန႔ ဲ ေမာရွည္တို႔ ရွင္းပစ္လိုက္ၾကၿပီး သူ႔ကို လာခ့ဖဲ ို႔ အခ်က္ၿပလိုက္ၾကသည္။ ဒီေကာင္ေတ ြ ေသနတ္န႔ခဲ ်ိန္ထားတာ ဂ်င္းနီရဲ႕ မိဘေတြန႔ ဲ သူတို႔ တူတေယာက္ ျဖစ္ေနသည္။ ဂ်င္းနီအေမ က အိမ္အေပၚထပ္ကို လက္ညိွဳး ထိုးၿပီး ကယ္ပါအုံးလို႔ ေလသံေလးန႔ ဲ ေျပာလိုက္သည္။ သူက စိတ္မပူဖို႔ ေျပာရင္း ေလွခါးက မတက္ဘဲ အနီးက သစ္ပင္ေပၚကို ဖက္တက္ၿပီး သစ္ကိုင္းေတြ ေပၚကေန အိမ္အေပၚထပ္ ၀ရံတာဆီကို လွမ္းကူးသြားလိုက္သည္။ အိပ္ခန္းတခန္းထဲက တလူးရဲ႕ ရယ္ေမာသံႀကီးကို ၾကားလိုက္ရသည္။ “ဟားဟားဟား မင္းေလးက နံမည္ႀကီးသေလာက္လ ဲ လွတာဘ ဲ ဒါေၾကာင့္လ ဲ ဟိုေစာက္ရူးက မင္းေလးကို အေသခုိက္ေနတာ မင္း ငါလိုခ်င္တာကို အသာတၾကည္ ေပးလိုက္ရင္ မင္းလဲ မနာရဘူး ငါလဲ ေက်နပ္မယ္ အသားမနာခ်င္ပါန႔ကဲ ြာ ငါကေတာ့ လိုခ်င္တာကို မရရေအာင္ ယူမွာဘ”ဲ သူ ေသနတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္န႔ ဲ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး အသံၾကားေနရတ့ ဲ အိပ္ခန္းဆီကို ေျခသံလုံလုံန႔ ဲ တိုးကပ္သြားေနသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ အသံ ေပၚထြက္လာသည္။ “တဏွာရူး တသက္လံုး နင္ က်င့္တာကို မခံဘူး ေသခ်င္ေသသြားပါေစ ငါေသသြားလ ဲ နင့္ကို ဖိုးက်ား လာသတ္မွာဘ ဲ ဖိုးက်ားက နင့္ကို ႏုတ္ႏုတ္စင္းပစ္မွာ ဘုရားသခင္ ဖိုးက်ားကို အျမန္ဆံုးဘဲ ဒီကို ပို႔ေပးပါ ဒီလူယုတ္မာ လက္က လြတ္ေျမာက္ပါရေစ” ပြင့္ေနတ့ ဲ တံခါးက အထဲကို သူ ၾကည့္လိုက္သည္။ ေျပာက္ၾကားယူနီေဖါင္း ၀တ္ထားတ့ ဲ တလူးသည္ သူ႔ကို ေက်ာေပးထားၿပီး အခန္းေထာင့္မွာ ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတ့ ဲ ဂ်င္းနီဆီကို တိုးကပ္သြားေနသည္။ တလူးသည္ သူ႔ပစၥတိုအိတ္န႔ ဲ က်ည္ကပ္ေတြပါတ့ ဲ စစ္သုံးခါးပတ္ႀကီးကို ေစာေစာထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခြ်တ္ခ်ထားသည္။ တလူး ေခါင္းကို သူ႔အက်င့္အတိုင္း ဆတ္ကနဲ ခါလိုက္သည္။ နီေၾကာင္ေၾကာင္ ဆံပင္ရွည္ႀကီး လွဳပ္ခါသြားသည္။ ဂ်ငး္ နီ ၀တ္ထားတ့ ဲ ေယာက်ၤား၀တ္ရွပ္အက်ႌေလး စုတ္ၿပဲေနသည္။ ထမိန္လဲ ဖရုိဖရဲ စည္းေႏွာင္ထားသည္။ တလူး အတင္းႀကံစည္ထားပံုရသည္။ “ငါ့အနားကို မကပ္န႔”ဲ “အေခ်ာစားေလးကလဲ ေဒါသခ်ည္းဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္လိုက္ရင္ မေကာင္းဘူးလား” သူ အခန္းထဲကို ၀င္လိုက္သည္။ ေၿခသံလုံလုံနင္းၿပီး လွမ္း၀င္တာ ျဖစ္ေပမ့ ဲ ၾကမ္းျပင္က အသံထြက္လို႔ တလူး ခ်ာကန ဲ လွည့္ၾကည့္သည္။ သူ႔ေသနတ္က တလူးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို တည့္မတ္စြာ ခ်ိန္ရြယ္ထားသည္။ “ဟင္ ဖိုးက်ား” တလူးမ်က္ႏွာမွာ မယုံၾကည္ႏိုင္တ့ ဲ အရိပ္အေရာင္ေတ ြ ေတ႔လြ ိုက္ရသည္။ “ဟယ္ဖိုးက်ား” ဂ်င္းနီ သည္ အခုေလးတင္ဘ ဲ သူ ေအာ္ဟစ္ဆုေတာင္းလိုက္တာ ခ်က္ခ်င္းဘ ဲ ဆုေတာင္းျပည့္သြားရလို႔ အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာန႔ ဲ ဖိုးက်ားနံမည္ကို ေရရြတ္လိုက္သည္။ သူ႔ဆုေတာင္းသံကို ဘုရားနားေညာင္းသြားတာလား။ “တလူး မင္း ေတာ္ေတာ္ ယုတ္မာတ့ေဲ ကာင္ အသားထဲက ေလာက္ထြက္တ့ ဲ သစၥာေဖါက္” သူ ေသနတ္ကို တလူး နဖူးတ့တဲ ့ကဲ ို ခ်ိန္ၿပီး ခလုပ္ကို ေကြးညွစ္ဖို႔ အလုပ္ တလူး တုန္ရီစြာန႔ ဲ သူ႔ကို မပစ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရင္း ဒူးေထာက္ခ်လိုက္သည္။ တကယ္ေတာ့ တလူးသည္ အႀကံသမား။ သူခြ်တ္ပစ္ထားတ့ ဲ ေသနတ္အိတ္ပါန႔ ဲ ခါးပတ္ က ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာမို႔ ဒီေသနတ္ကို ဆြဲယူႏိုင္ေအာင္ ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဒူးေထာက္ခ်လိုက္တာ ျဖစ္သည္။ ဂ်င္းနီက “ဖိုးက်ား ဒီေကာင္ကို မယုံန႔ ဲ ပစ္သတ္လိုက္ ပစ္ပစ္”လို႔ ေအာ္ဟစ္ သတိေပးသည္။ သူ မပစ္ထည့္။ တလူး မ်က္ႏွာကို ေဆာင့္ကန္ထည့္လိုက္သည္။ တလူး ၀ုန္းကနဲ ပက္လက္လန္အက် ဆင့္ကာဆင့္ကာ တလူးကို ဆက္တိုက္ ကန္သည္။ ေခါင္းေထာင္ထလာျပန္တာကို ေသနတ္ဒင္န႔ ဲ ေခါင္းကို လႊဲရိုက္ထည့္သည္။ ေအာက္ထပ္က ရွန္စုံတို႔ ေျပးတက္လာၾကသည္။ ေအေက၄၇ေမာင္းျပန္ေတြရဲ႕ ဒင္ေတြန႔ ဲ တလူး ကို ထုရိုက္ၾကသည္။ “ေတာ္ေတာ့ ဒီေကာင္ကို ႀကိဳးတုတ္ အရွင္ေခၚသြားမယ္ ေခြးမသား ဟိုေရာက္မွ ခံုရံုးတင္ၿပီး မင္းအသဲကို အစိမ္းလိုက္ မဲေခါင္န႔ျဲမည္းပစ္မယ္” ဂ်င္းနီ သူ႔ကို ေျပးဖက္သည္။ ဘုရားသခင္ ေစလႊတ္ေပးတ့ ဲ လူစြမ္းေကာင္းလို႔ ဂ်င္းနီ တကယ္ ထင္သာြ းသည္။ ဖိုးက်ား သည္ ဘုရားစုံဖက္မ့ ဲ သူလို႔ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သြားသည္။ ေခြ်းေစာ္နံသည္ ေဆးျပင္းလိပ္ေစာ္ နံသည္လို႔ မေျပာေတာ့။ ေပေရညစ္ပတ္ေနေသာ ဖိုးက်ားရဲ႕ မ်က္ႏွာကို နမ္းလို႔ မ၀ေတာ့။ “ဖိုးက်ားရယ္ နင္ နင္ အခ်ိန္မွီ ေရာက္လာတယ္ေနာ္ နင့္ကိုနင့္ကို ငါေလ ငါေလ” သူ ေသနတ္ကို အိတ္ထဲျပန္ထည့္လိုက္ရင္း “ဘာျဖစ္လဲ ယုန္ျဖဴေလး” လို႔ ၿပံဳးၿပီး ေမးလိုက္သည္။ “နင့္ကို ငါခ်စ္တယ္” သူမယုံၾကည္ႏိုင္တ့ ဲ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရတာပါ။ ဂ်င္းနီေလးကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ဖိုးက်ားတို႔ ၾကာအင္းရြာမွာ ၾကာၾကာမေန။ တလူးကို လက္ျပန္ႀကိဳးတုပ္ၿပီး ျပန္ထကြ ္သြားၾကသည္။ သူ မသြားခင္ ဂ်င္းနီန႔ ဲ ႏွစ္ေယာက္ထ ဲ သူန႔ ဲ ေတ႔ဘြ ူးတ့ ဲ သူႀကီးဦးေဂ်ာ္နီရဲ႕ အိမ္မွာ ေတ႔ၾြကသည္။ သူက ဂ်င္းနီ နားနားကို ကပ္ၿပီး “နင္ျဖစ္ေစခ်င္သလို မၾကာခင္ ျဖစ္လာေတာ့မယ္ ငါထင္တာဘ ဲ နင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွေတာ့ မေျပာန႔”ဲ လို႔ တိုးတိုးေလး ေျပာသည္။ သူေျပာတာကို ဂ်င္းနီ ေကာင္းေကာင္း နားမလည္ေပမ့ ဲ သူတို႔ တေန႔ ျပန္လည္ဆုံေတ႔မြ ည္ လို႔ ေျပာတာ ဆိုတာကိုေတာ့ သိသည္။ ဂ်င္းနီရဲ႕ နဖူးေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ၿပီး အေမွာင္ထဲကို တေရ႕ြ ေရ႕ြ ထြက္ခြာေနၾကတ့ ဲ သူ႔တပ္သားေတ ြ ေနာက္ကို လိုက္သြားသည္။ ခ်စ္မိသူ လူၾကမ္းႀကီး ဖိုးက်ားသည္ သူေပးခ့တဲ ့ ဲ လက္၀ါးကားတိုင္ ေလာ့ကကိေလးန႔ ဲ ေရႊဆြဲႀကိဳးကို ဆြဲထားဆဲဆိုတာ ဂ်င္းနီ ေတ႔ရြ သည္။ ဖိုးက်ား အသက္မေသဘ ဲ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို စြန္႔ၿပီး က်မဆီကို တေန႔ ျပန္လာပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္သည္။ *** *** *** ေနာက္ တႏွစ္ခန္႔အၾကာ။ ဂ်င္းနီသည္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတ ြ အကုန္နီးပါး ျပန္ကုန္ၾကၿပီမို႔ သူလ ဲ အိမ္ျပန္ဖို႔ ေက်ာင္းေရွ႕မွာ ရိွေနတ့ ဲ စက္ဘီးေလးဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။ ဂ်င္းနီ စက္ဘီးဆီကို ေရာက္ခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းေရွ႕တ့တဲ ့ကဲ ို ၾကက္ေသြးေရာင္ တိုယိုတာပစ္ကပ္ ကားအႀကီးစားႀကီးတစီး ထိုးဆိုက္လာသည္။ အမွတ္မထင္ လွမ္းၾကည့္မိသည္။ ကားႀကီးေရွ႕ခန္းက ဆင္းလာသူ က ၿပံဳးၿပီးသူ႔ဆီကို တန္းတန္းမတ္မတ္ ေလွ်ာက္လာေနသည္။ ေနကာမ်က္မွန္အမဲ တပ္ထားေသာ သကၠလပ္ေဘာင္းဘီမီးခိုးေရာင္ စပို႔ရွပ္ အနက္ ေျပာင္လက္ေနေသာ ရွဴးဖိနပ္အနက္ေရာင္န႔ ဲ လူတေယာက္။ “ဂ်င္းနီ ယုန္ျဖဴေလး” “ဟယ္ ဖိုးက်ား” ဖိုးက်ား ဖိုးက်ား။ သူတို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးန႔ ဲ လက္နက္န႔ ဲ လလဲ ွယ္ၾကတ့ ဲ သတင္းေတြ ဂ်င္းနီ ၾကားခ့သဲ ည္။ ဖိုးက်ား မ်ား သူ႔ဆီ ျပန္လာေလမလားလို႔ ေမွ်ာ္မိခ့သဲ ည္။ ဖိုးက်ား ေရာက္မလာသလို သူတို႔ သတင္းေတြလ ဲ မၾကား။ သူ ေသမ်ားသြားၿပီလား ေတြးမိၿပီး မ်က္ရည္လည္ခ့ရဲ သည္။ ဘုရားသခင္ကို ဖိုးက်ား အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ သူ ဆုေတာင္းေပးခ့တဲ ာကေတာ့ ေန႔ေရာညေရာ အၿမဲတမ္းပါဘဲ။ အခုေတာ့ သူ႔ဖိုးက်ားသည္ သူ႔ဆီကို ျပန္လာပါၿပီ။ ဂ်င္းနီရဲ႕ မ်က္ရည္ေတ ြ ပါးျပင္ေဖြးေဖြးေလး ႏွစ္ဖက္ေပၚ စီးက်ေနသည္။ ၀မ္းသာလို႔ က်ရတ့ ဲ မ်က္ရည္။ ဖိုးက်ားကို ေျပးၿပီး ဖက္လိုက္သည္။ ဖိုးက်ားကလည္း တအားျပန္ဖက္သည္။ ဂ်င္းနီ တခ်ိန္က ေျပာခ့သဲ လို ဖိုးက်ားသည္ လက္နက္ကိုင္ ဘ၀ကို စြန္႔လႊတ္လိုက္တ့အဲ ခ်ိန္ က်ေရာက္လာလို႔ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ တသက္တာ အေဖၚေတြအျဖစ္ လက္တြဲသြားႏိုင္ၾကၿပီ မဟုတ္လား။ 

 
(ၿပီးပါၿပီ)

 နည္းပညာကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ား ဒီမွာ သြားျပီးေလ့လာႏိူင္ပါတယ္....

1:21 PM